На крыніцу
паходжаньня словаў "псік" і "кыс-кыс", якімі мы адпаведна
праганяем ці клічам катоў, мяне падштурхнула верхнелужыцкая мова – мова славянаў,
што жывуць на тэрыторыі сучаснай Нямеччыны. Дарэчы, гэтая мова, на думку Янкі
Станкевіча, найбольш фанэтыча блізкая да беларускай.
Дык вось, у верхнелужыцкай
мове слова psyk значыць ня кога
іншага як сабаку, пса. А сабака, як вядома, найзлейшы вораг катоў. "Кыс-кыс"
жа, як падаецца, паходзіць ад памяншальна-ласкавай формы слова кот, кошка – "кіса"
(параўнайце ангельскія kitty-kitty і cat).
Такім чынам, на
маю думку, нашыя славянскія продкі словам "псік" па-просту клікалі да
сябе сабаку і адпаведна праганялі катоў, і затым гэтае слова увайшло ў традыцыю
(для расейскай мовы больш характэрнае "брысь", ангельскай – shoo).Словамі ж "кыс-кыс" людзі па-просту
казалі "кот-кот" ці "кошка-кошка".
Комментариев нет:
Отправить комментарий