Распавёў Віктар Клёпс, кіраўнік дабрычаннай аранізацыі ў Ваўкавыску «Саюз сем’яў загіблых, памерлых, інвалідаў войнаў – Памяць», які некалькі гадоў прапрацаваў ў савецкай турме:
«Неяк я ўбачыў, як сядзеў і плакаў адзін зэка. «Што здарылася?» – запытаў я ў яго. А той паказаў рукой на чатыры банкі з фарбамі, якія выпадкова раздушыў грузавік. «Яны толькі што раздушылі чатыры банкі. А мне за адну скрадзеную далі тры гады», – сказаў ён».
З.Ы. Дадзены зэка патрапіў у турму як рэцыдывіст. Калі б ня гэты факт, на зону б яго, напэўна, не паслалі. Але гумманасьці і справядлівасьці савецкаму суду гэта не дадае.
«Неяк я ўбачыў, як сядзеў і плакаў адзін зэка. «Што здарылася?» – запытаў я ў яго. А той паказаў рукой на чатыры банкі з фарбамі, якія выпадкова раздушыў грузавік. «Яны толькі што раздушылі чатыры банкі. А мне за адну скрадзеную далі тры гады», – сказаў ён».
З.Ы. Дадзены зэка патрапіў у турму як рэцыдывіст. Калі б ня гэты факт, на зону б яго, напэўна, не паслалі. Але гумманасьці і справядлівасьці савецкаму суду гэта не дадае.
Комментариев нет:
Отправить комментарий